Inteligencja emocjonalna a komunikacja

IndoorKażdy człowiek komunikuje się, również wtedy, gdy nie zdaje sobie z tego sprawy. Przekazujemy, ale również odczytujemy wiele sygnałów. Nie zawsze jesteśmy tego świadomi. Od wielu lat trwają badania nad psychologią komunikacji.

Okazuje się, że aby skutecznie porozumiewać się z innymi, niezbędna jest inteligencja emocjonalna. Jej wysoki poziom przekłada się na kompetencje społeczne, a te z kolei, jeżeli są odpowiednio rozwinięte, znacznie ułatwiają osiągnięcie sukcesów zawodowych i podnoszą poziom satysfakcji z życia.

Inteligencja emocjonalna a kompetencje społeczne
Inteligencja emocjonalna a bariery w komunikacji
Inteligencja emocjonalna w komunikacji a satysfakcja z życia

Inteligencja emocjonalna a kompetencje społeczne

Inteligencja emocjonalna stoi u podstaw umiejętności społecznych. To od jej poziomu zależą nasze kompetencje komunikacyjne. Składowe inteligencji emocjonalnej wyróżnione przez Daniela Golemana w książce “Inteligencja emocjonalna w praktyce” to cechy, umiejętności i zdolności, dzięki którym możliwe jest trafne formułowanie myśli, wpływanie na postawy innych oraz realizowanie celów w zakresie osobistego rozwoju. Amerykański psycholog wymienia następujące składowe EQ:

  • samoświadomość,

  • samoregulacja,

  • umiejętność automotywacji,

  • empatia,

  • zdolność wpływania na postawy innych.

Inteligencja emocjonalna a empatia, czyli o podstawach udanej komunikacji

Umiejętność rozpoznawania stanów emocjonalnych innych osób oraz współodczuwania to zdolność stojąca u podstaw nie tylko udanej komunikacji, ale także budowania jakichkolwiek relacji międzyludzkich. To dzięki empatii możemy dostosować swoje zachowanie do sytuacji, reagować adekwatnie do oczekiwań i samopoczucia innych osób. Empatia obejmuje także zdolność przewidywania, jak zachowa się nasz rozmówca oraz umiejętność dostosowywania wypowiedzi do charakteru i preferencji określonej osoby.

Inteligencja emocjonalna a bariery w komunikacji

Inteligencja emocjonalna to nie tylko umiejętność tworzenia skutecznych komunikatów, ale także zdolność unikania podczas rozmowy wypowiedzi, które nas zniechęcają do dalszej konwersacji. Psycholog Thomas Gordon wyodrębnił kilka typów komunikatów, których powinniśmy unikać, jeśli zależy nam na budowaniu relacji i efektywnej komunikacji. Są to:

  • Rozkazywanie, zarządzanie, komenderowanie. Blokada komunikacyjna w przypadku takich wypowiedzi wynika z tonu głosu, ale też z przyjęcia postawy dominacji nad rozmówcą, gdy np. mówimy: “Weź się wreszcie do roboty”, “Zrób to tak.”

  • Ostrzeganie, upominanie, grożenie. Przykładami tego typu komunikatów są wypowiedzi: “Dobrze się zastanów, zanim podejmiesz decyzję”, “To będzie cię drogo kosztować”, “To się może źle skończyć”.

  • Perswadowanie, moralizowanie, nadmierne pouczanie, wyrażane w komunikatach takich jak “Powinnaś była bardziej liczyć się z jego wrażliwością”.

  • Radzenie, dyktowanie rozwiązań, czynienie propozycji, np.: “Proponuję, żebyś omówił to z twoim sąsiadem”, “Najlepiej byłoby to przeczekać”.

  • Robienie wyrzutów, pouczanie, uporczywe przytaczanie logicznych argumentów: “Pewnie znów poniosła cię nadgorliwość”, “Trzeba było ugryźć się w język”, “Oczywiście nie pomyślałaś o tym”.

  • Osądzanie, krytykowanie, obwinianie, sprzeciwianie się obecne w wypowiedziach takich jak: “To nie było w dobrym stylu”, “Ty zawsze zapominasz”, “Ja na to nie pozwolę”, “To było bardzo lekkomyślne”.

  • Wymuszanie danej czynności poprzez chwalenie, aprobowanie: “Ty to najlepiej zrobisz”, “Zawsze mogę na tobie polegać”, “To ci się zawsze udaje”, “Najlepsza kucharka w powiecie”.

  • Ośmieszanie, zawstydzanie, zwymyślanie kogoś za pomocą komunikatów w stylu: “Co za leniuch z ciebie”, “To prawdziwe niechlujstwo”, “Czy u ciebie można się czuć bezpiecznie?”, “Przypomnij sobie, jak się wtedy skompromitowałeś”.

  • Interpretowanie, analizowanie, stawianie diagnozy, np. : “Ty mu chyba zazdrościsz”, “To typowe dla tego okresu życia”, “Zniechęciłaś się”, “Chcesz koniecznie być na pierwszym miejscu”.

  • Uspokajanie, pocieszanie, współczucie wyrażane w wypowiedziach: “To nie będzie bolało”, “Przejdziesz jakoś przez to”, “Rozumiem, że to dla ciebie wielka strata”, “Przy twoich zdolnościach prędko możesz awansować”, “Jakoś sobie poradzisz z tą sprawą”.

  • Wypytywanie, badanie, indagowanie : “Kiedy to zauważyłaś po raz pierwszy?”, “Co chciałaś przez to osiągnąć?”, “Kiedy mu to powiesz?”.

  • Bagatelizowanie, zabawianie, odwracanie uwagi. Przykładem takich postaw są wypowiedzi: “Co ci tak na tym tak zależy?”, “Prędko o tym zapomnisz”, “Znajdziesz coś lepszego”, “Pomyśl o tym, co ci tę stratę wynagrodzi”, “Nie masz większych zmartwień?”

Inteligencja emocjonalna w komunikacji a satysfakcja z życia

Inteligencja emocjonalna w komunikacji a sukces zawodowy

Wysoki poziom inteligencji emocjonalnej ułatwia komunikację z przełożonymi, podwładnymi czy współpracownikami. EQ to zdolność szczególnie przydatna w zawodach wymagających kontaktu z ludźmi - przydaje się pracownikom sprzedaży, działów personalnych czy menadżerom zarządzającym zasobami ludzkimi.

Inteligencja emocjonalna a samoocena

Osoby o wysokim wskaźniku EQ są pewne siebie, ale nie zarozumiałe. Posiadają rozwiniętą samoświadomość, co ułatwia im definiowanie własnych potrzeb i celów, a także sprzyja pokonywaniu ograniczeń - zarówno tych zewnętrznych, jak i wynikających z charakteru czy przyzwyczajeń. Wszystko to przekłada się na wysoką samoocenę oraz wiarę we własne możliwości.

Inteligencja emocjonalna a sukces w życiu

Osobom o wysokiej inteligencji emocjonalnej łatwiej nawiązywać i utrzymywać relacje. Ludzie posiadający rozwiniętą zdolność empatii częściej osiągają sukces w życiu osobistym: cieszą się długotrwałymi związkami, wybierają na przyjaciół ludzi, którzy odpowiadają im charakterem i temperamentem. Zazwyczaj cieszą się również sympatią, zdarza się, że dzięki umiejętności słuchania są obdarzani przez innych podziwem i szacunkiem.

 


 

Powrót do strony z artykułami

 


 

Inteligencja emocjonalna a komunikacja
Oceny: 4 z 5 z 239 głosów